شعر

شعر از شاعران تقریبا گمنام

شعر

شعر از شاعران تقریبا گمنام

تنها تو!

طعمی

       به دهان خود٬

            بدهکار نیستم

به چیدن ماندهام

                     نه

                     به چشیدن

فرسنگ ها

دینی

     به من ندارند

به رفتن زنده ام

                  نه

                  به رسیدن

راهم ببر

بی پروای آنکه

                  به سر در افتم

                             ( حسین منزوی )

 

انسان میتواند

بی آنکه انسان بزرگی باشد

انسانی آزاده باشد۰

اما هیچ انسانی نمیتواند

بی آنکه آزاد باشد

انسان بزرگی باشد۰

                              خلیل جبران

وقتی با میوه رسیده لبهایت پرهیزم را به وسوسه می گیری می فهمم که پدرم حق داشت که میوه حرام همیشه شیرین تر است.

حسین منزوی